In "Últimas Palabras" (Laatste Woorden) repeteren een acteur en een speech trainer een tekst op basis van het slotpleidooi van Alfredo Astiz tijdens zijn proces. Deze ex-commandant van de marine tijdens de laatste militaire dictatuur in Argentinië zit momenteel een levenslange gevangenisstraf uit voor misdaden tegen de menselijkheid.
Astiz, ook wel bekend als de "Blonde Engel des Doods", was berucht om zijn vermogen om als een kameleon van karakter te wisselen. Zo deed hij zich voor als slachtoffer van de repressie, om als spion binnen mensenrechtenorganisaties te infiltreren.
De herlezing van zijn laatste woorden is een onderzoek naar het verband tussen de kunst van de redevoering en dat wat Hannah Arendt 'de banaliteit van het kwaad' heeft genoemd.